Η παραγωγή των διεθνώς αναγνωρισμένων προπελών της Mercury δεν είναι ένα εύκολο εγχείρημα.
Αν νομίζετε ότι η κατασκευή μίας προπέλας είναι εύκολο πράγμα, τότε γελιέστε. Για την παραγωγή μίας διεθνώς αναγνωρισμένης προπέλας από την Mercury Marine απαιτείται χρόνος και δεξιοτεχνία εκτός από την προωθημένη τεχνολογία και τεχνογνωσία.
36 εξειδικευμένοι τεχνικοί της Mercury δημιουργούν μερικές από τις καλύτερες προπέλες στον κόσμο. Κάθε διαδικασία από την σύλληψη έως και την τελική εφαρμογή πραγματοποιείται στην εργοστασιακή μονάδα κατασκευής προπελών στο Fond Du Lac του Wisconsin.
Η Mercury Marine ξεκίνησε να κατασκευάζει προπέλες 16 χρόνια πρίν και σήμερα οι προπέλες της εκτιμώνται διεθνώς για τα χαρακτηριστικά τους.
Η κατασκευή των προπελών Mercury ξεκινά με μία αρχαία τεχνική άνω των 5000 ετών - την χύτευση χαμένου κεριού - η οποία απαιτεί ειδικά επεξεργασμένο κερί ώστε να κατασκευαστεί το καλούπι μίας προπέλας.
Το κερί θερμαίνεται έως τους 83 περίπου βαθμούς Κελσίου και χύνεται εντός μίας ειδικής πρέσσας κεριού. Εκεί ο χειριστής της πρέσσας διαμορφώνει ένα πρωτότυπο (μοντέλο) στο επιθυμητό σχήμα της προπέλας.
Στη συνέχεια το μοντέλο βυθίζεται σε δύο κεραμικά στρώματα. Αρχικά εμβαπτίζεται σε μία αρχική επίστρωση και αφήνεται στη συνέχεια να στεγνώσει στον ατμοσφαιρικό αέρα για δύο ώρες. Στην συνέχεια εμβαπτίζεται 4 ακόμη φορές για να δημιουργηθεί ένα δεύτερο στρώμα το οποίο έχει βελτιωμένο πάχος και αντοχή. Μεταξύ των εμβαπτίσεων το μοντέλο αφήνεται να ξηρανθεί για 5 ώρες. Αφού οι πέντε διαδοχικές επιστρώσεις εφαρμοσθούν, το μοντέλο αφήνεται να ξηραθεί κάτω από ανεμιστήρες υψηλής ισχύος για 24 ώρες. Η όλη διαδικασία εμβάπτισης διαρκεί για περισσότερο από δύο ημέρες.
Από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί ένα ισχυρό, παχύ κεραμικό στρώμα, το κέρινο μοντέλο μπορεί πια να αφαιρεθεί. Κάθε τεμάχιο τοποθετείται σε έναν ειδικό αεροστεγή λέβητα όπου τα καλούπια θερμαίνονται με ατμό για 18 λεπτά στους 163 βαθμούς Κελσίου και πίεση γύρω στα 7 bar. Κατά την διάρκεια αυτού του κύκλου το κερί λειώνει και διαχωρίζεται από το κέλυφός του ενώ στη συνέχεια επανασυλλέγεται και ανακυκλώνεται για την κατασκευή μελλοντικών μοντέλων.
Στη συνέχεια η άδεια κοιλότητα, τώρα απηλλαγμένη από την μεγαλύτερη ποσότητα κεριού, τοποθετείται σε έναν ειδικό φούρνο καύσης. Εσωτερικά ο φούρνος είναι πολύ θερμός καθώς λειτουργεί σε θερμοκρασίες άνω των 1095 βαθμών Κελσίου και για αυτό το λόγο οι εργαζόμενοι γύρω του αναγκάζονται να φορούν ειδικές στολές με επένδυση αλουμινίου για να αντανακλούν την παραγόμενη από το φούρνο θερμότητα.
Ο ειδικός φούρνος καύσης εξυπηρετεί διάφορους σκοπούς. Καίει οποιαδήποτε παραμένουσα ποσότητα κεριού και ενδυναμώνει το κέλυφος. Επίσης αποτρέπει το θερμικό σοκ (έντονη διαφορά θερμοκρασίας) όταν το λιωμένο μέταλλο θα χυθεί εντός των κοιλοτήτων του καλουπιού μέσα στα επόμενα λεπτά. Καθώς τα καλούπια ψήνονται εντός του ειδικού φούρνου καύσης για μία ώρα, 227 κιλά ανοξείδωτου χάλυβα λιώνουν στους 1650 βαθμούς Κελσίου.
Αφού τα κελύφη απομακρύνονται από τον φούρνο, το λιωμένο πια μέταλλο χύνεται εντός των κοιλοτήτων μέσω μιας χοάνης χυτηρίου σε δόσεις των 23 κιλών τη φορά. Η διαδικασία συνεχίζεται έως ότου και τα 227 κιλά λιωμένου μετάλλου χυθούν εντός των καλουπιών. Συνήθως αυτή η ποσότητα αντιστοιχεί σε 24 προπέλες μέσου μεγέθους ή 10 προπέλες τύπου Pod ή τύπου Zeus της Mercury.
Τα κελύφη ψύχονται μετά επάνω σε ειδικά καροτσάκια για μία ώρα περίπου πριν μεταφερθούν στον θάλαμο καθαρισμού, όπου τα υπολείμματα κεραμικού υλικού απομακρύνονται μέσω τριών διαφορετικών μηχανημάτων – μία μηχανή κρούσης (που παράγει κρούσεις αντίστοιχες με αυτές ενός κομπρεσέρ για μπετόν), ένα τραχύ πριόνι και ένα μηχάνημα αμμοβολής.
Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η προπέλα είναι ελεύθερη και καθαρή από υπολείμματα κεραμικού υλικού ή οξειδώσεις. Αυτό είναι και το τελευταίο βήμα της διαδικασίας χύτευσης.
Τώρα που έχει ολοκληρωθεί η χύτευση της προπέλας, μία ομάδα μηχανουργών αναλαμβάνουν την περαιτέρω επεξεργασία της. Οι προπέλες της Mercury με χιτώνιο Delrin απαιτούν ελάχιστη μηχανουργική κατεργασία στην εξωτερική περιφέρεια (εξωτερικός δακτύλιος-σωλήνας) της προπέλας. Περισσότερη μηχανουργική κατεργασία απαιτείται στις αριστερόστροφες προπέλες, όπως οι Bravo Three.
Οι μηχανουργοί πρέπει να εργαστούν κυρίως στο σώμα της προπέλας και στο θηλυκό πολύσφηνό της (καρέ) έτσι ώστε να μπορεί να συνεργαστεί με τους αντίστοιχους προπελοφόρους άξονες στους οποίους θα τοποθετηθεί η εκάστοτε προπέλα.
Στη συνέχεια οι προπέλες μεταφέρονται σε ένα τμήμα τροχίσματος ώστε τα ειδικά μηχανήματα να λεπτύνουν τις προπορεύουσες ακμές (κόψεις) των πτερυγίων και άλλες επιφάνειες της προπέλας που απαιτούν λείανση με γυαλόχαρτο.
Από εκεί, οι προπέλες πηγαίνουν στην περιοχή επιφανειακής κατεργασίας για φινίρισμα. Για τις επόμενες δύο ώρες, οι προπέλες τοποθετούνται σε μία ειδική περιστροφική μηχανή λείανσης όπου τα κομμάτια περιστρέφονται μέσα σε ειδική άμμο έτσι ώστε να εξομαλυνθούν εκδορές, εξογκώματα και κοιλότητες της εκάστοτε προπέλας. Η διαδικασία παράγει ένα ματ φινίρισμα όπως στις προπέλες Bravo three και τύπου pod. Όλες οι άλλες προπέλες περνούν και από μία δεύτερη κατεργασία, αυτή της στίλβωσης η οποία δημιουργεί ένα εξαιρετικά γυαλιστερό-σαν λούστρο-φινίρισμα.
Στην τελική φάση επεξεργασίας τοποθετούνται στις προπέλες οι ειδικές τάπες του συστήματος εξαερισμού PVS οι οποίες μπορούν να ρυθμιστούν-αντικατασταθούν από τον χειριστή έτσι ώστε να επιτύχει ένα καλύτερο και γρηγορότερο πλανάρισμα και στη συνέχεια οι προπέλες μεταφέρονται στο τμήμα συσκευασίας για να συσκευαστούν σε κουτιά και να προωθηθούν περαιτέρω για τοποθέτηση ή πώληση.